headerphoto
***********************************************************************

Crónica Triatlón B de Banyoles!

Lo prometido es deuda; voy a escribir la crónica de la Triatlón distancia B que se disputó en Banyoles este fin de semana pasado.

SÁBADO 26:

Por la mañana, me levanto a la hora que el cuerpo dice basta… pronto se aburre de hacer el vago; a las 8 ya estaba en pie. No desayuno, no tengo hambre. Así que cojo la bicicleta, me voy al parking y me paso hora i media limpiándola. Después me voy a la gasolinera a hinchar las ruedas, y a hacer una vueltita.

Por la tarde, preparo a conciencia todo el material; neopreno, gafas, gorro, las Northwave, las NB, mono, casco, visera… y llegado a ese punto se presenta mi mayor dilema! De que color los calcetines, negros o blancos? Me preparo un par de cada, y pienso que el domingo ya lo voy a decidir!

Al caer la noche, me voy al breafing. Una vez en el recinto, pinta a pro’s las que quisieran, piernas recién depiladas, estiramientos desconocidos, bicis que quitan el sueño a uno… nervios a flor de piel! La charla pasa rápida, y pa’ casa prontito a cenar el buen tiberio que me tenia preparado ^^! Buenas noches!

DOMINGO 27:

RIIIIIIING! RIIIIIIING! (para simular algo parecido a un despertador). Suena ése dichoso aparato que casi todo el mundo odia… pero a mi en los días claves como los de hoy no me sirve de nada. A quien despierta si ya lo estoy? Nervios, nervios, nervios…

Paro el despertador, me pongo en pie, me miro al espejo y me dijo: “hoy es el día, el día de demostrar lo mucho que has trabajado al mundo”. Y la motivación empieza subir entre mis atocharlas de buena mañana, ejercicios de calentamiento, buena música y mi soso plato de macarrones.

Me voy vistiendo, cuidando todos los detalles. Y finalmente me decido; calcetines blancos, transmiten más energía y, hoy, tengo ganas de ellos! Me los pongo y me sientan bien… una manía como otra supongo!

Una hora antes de la salida, me largo de casa con todo el material. Habíamos quedado ya con todo el equipo alrededor de esas horas. Así que “xino-xano” hacía boxes. Y al llegar allí… los nervios incrementan! Triatletas calentando, bicis espectaculares… el ambiente está que cuece ya!

No me encanto mucho y voy directamente dentro de los boxes. Allí dentro lo dejo todo preparado, y voy puliendo pequeñas dudas que surgen en el momento y otras que llevo arrastrando des de hace tiempo. Aprovecho para empezar a embutirme el neopreno… cuánto tiempo mi buen amigo!

Queda mucho rato aún, así que una vez encontrada toda la tropa, acompaño a los compis al bar, a hacer el café. Yo me lo miro, y no aguanto más y me visto el neopreno al completo! Ji Ji, Ja Ja, … haciendo coña ya es hora de irse para la linia de salida. MOTIVACIÓN !


Pezecitos al agua!!! ( y la piedra de la izquierda con el blueseventy, yo, tambíen ).
Ya una vez todos los participantes dispuestos a tirarse al agua, megafonía nos sorprende con unas palabras muy indicadas, al honor de Xavier Novell y Toni Garcia. Minuto de silencio, aplausos, y pitazo de salida! Bravo para todos los valientes!

Lo de siempre, tirarse al agua, recibir algunos toques, dar otros más, y así la cosa hasta que no se aclara. Buenas sensaciones me gobiernan en esa primera vuelta de 1100 mts, que completo con 20 minutos clavados! VAMOS! Corro el trozo que nos separa de la segunda vuelta, y al agua! Me siento bien, y decido apretar un poco más, pero el tiempo final es de unos 22 minutos; el problema de las gafas ha vuelto en esa segunda parte de natación. Pero contento, salgo del agua a por lo poco que me queda ya!

T1 lenta, sin prisa pero sin pausa. Pienso en las sabias palabras de mi amigo Xavi García, “ponerte mal un calcetín te puede joder toda la competición”. Voy corriendo para los boxes, y aprovecho para ir sacándome el neopreno. Una vez a mi área de transición, después de haberme perdido por dentro de boxes, me lo acabo de sacar y empieza lo asayado: Northwave, gafas, casco…. a la carga de esos 80 km!

En mente tenia tomármelo en calma, pero me siento bien y quiero echar la casa por la ventana, sin pasarme y controlándome un poco. Buenas sensaciones, y un gustazo eso de no ir a rueda que bufff! No ser explicarlo. Las vueltas tenia en mente pasarlas alrededor de 1 h 15’ cada una, y marco LAP de la primera en 1h 05’. “Demasiado rápido capullo, vas a petar”, pienso. Pero cabezota como yo mismo, la segunda la realizo con 1 h 02’. Finalmente 2 h 11’ con la T2 incluida.


Como me dijo Robert: Pinta pro'! Oh yes!
T2, lenta de nuevo; unos 4 minutos más o menos. Aquí sólo pienso en atarme bien las NB, sentírmelas agarradas como a mi me gusta. Nutrición, visera, y a correr.

Ahí negociando la T2 con tranquilidad.
3 vueltas al lago; cuántas he hecho en mi vida? No son nada, si se hacen deprisa no tienes tiempo a saborearlas, si lo haces lento el paisaje no pasa; pues al ritmo que salga. De nuevo, el primer parcial de la vuelta me asusta de lo rápido que voy. Por eso decido que esa segunda vuelta me la controlo. “Bien, he subido de tiempo, pero demasiado rápido aún... Y qué! Si sólo queda una vuelta, y las piernas aún no duelen a muerte, pues a disfrutar de lo poco que queda!” Termino esos 20 km en 1 hora 20’; tiempazo!


Cuando las cosas van bien, dedo indice pa' arriba! GO GO GO!

Termino la tri. distancia B con ningún problema; eso me encanta porque se que puedo más, pero me insatisface porque no he sufrido lo que estaba prescrito. Así que con 4 horas 17’, completo ese tercer objetivo de la temporada. Con la 62 posición de la general, y primero de mi categoría, aún me da por quejarme!


Entrega de premios! Ese finisher!

Mirad ese video de la triatlón B que no tiene desperdicio. Grabado por un supuesto conocido, ya que salgo más veces de lo que uno puede esperar! Des de aquí, mi sincera enhorabuena por el resultado de ese video, y MUCHAS GRACIAS!

http://www.youtube.com/watch?v=q-1O7H5XEzg

No más, si habéis llegado hasta aquí os admiro! Gracias a vosotros también que habéis hecho que sueñe con cumplir mis sueños!
Salud y km’s!
* Èric.

FINISHER Tri. distáncia B en Banyoles!

Aquí Èric al teclado, aunque sea por poco rato.

Para quitaros la intriga sobre el resultado , cosa que dudo que haya alguien que no pueda dormir para ese tema, os informo que mejor, impossible ( a pesar que " impossible is nothing " ).

Ahora hace un año, soñé! Tras dejar mi deporte, mi pasion, porque ya no me motivava, a finales del mismo mes, algo me hico soñar de nuevo. Veia a unos tipos correr 3 vueltas al lago ( 20 km ) tras meterse 2200 mts de natación y 80 km de bici. Estan sonados! Pero al mismo tiempo, una chispa me hizo decir: el año que viene, voy a ser yo quien recoja las gomas de cada vuelta al lago!

Y aquí estoy, satisfecho con mi dia y mi primer año como triatleta. Me marcado objectivos, y los he cumplido. He tenido dias buenos, y otros de no tan buenos.... pero vamos al grano, que tengo mucho que contar, y poco tiempo!

Sencillamente a lo que iva, enunciar los resultados de la mañana. FINISHER, no dice suficiente? Sí, pero no me he conformado con eso. Ya des del principio me he sentido bien, con buenas sensaciones, y he decidido darle un poco de caña al motor! Tiempo final, 4 horas 17 minutos, suficiente para cubrir las conocidas distáncias. 62 de la general.

La felicidad me impide poderme expresar correctamente, os dejo con el link de los resultados, http://www.triatlo.org/competicions/resultat.aspx?numero_car=939, una foto del podio de mi categoria ( no hay más sonados de mi edad dispuestos a sufrir tanto ), y con la promesa que una crónica a vuestra altura!

Felicidades a los 248 Finishers de hoy en Banyoles, y grácias a todos aquellos que me han acompañado, ayudado, jodido, motivado y recolzado en este gran año!

Salud y km's!

* Èric.

Nunca te olbidaremos! T.T

Una de esas noticias que te dejan helado, es la que he recibido hoy al saber que Xavier Novell ha fallecido.

Personalmente no lo conocía demasiado, todo empezó con un conocimiento de blogs, despues nos vimos en alguna cicloturista, y estavamos así en contacto... Pero lo que importa no es lo poco o mucho que lo conociera, sino la gran persona que era!

Siempre con su sentido del humor por delante que contagiaba de positivismo a quien se encontrara a su lado. Luchador insenciable de " ciclisme, pau i llibertat... " cómo solia decir él. Mejor amigo de mis buenos amigos, entre otras cosas.



NO T'OBLIDAREM!

Notícia:

Un ciclista de 34 anys va morir ahir en un accident de trànsit en què es van veure implicades dues furgonetes a la C-35, a l'altura de Llinars del Vallès.

Segons han informat avui els Mossos d'Esquadra, l'accident va passar cap a les 18.15 hores d'ahir i el ciclista, Xavier N.A., veí de Sant Celoni, va ser evacuat en helicòpter a l'Hospital Vall d'Hebron de Barcelona, on va morir. Els dos conductors de les furgonetes van resultar-ne il·lesos.

En la col·lisió van intervenir-hi cinc dotacions dels Mossos d'Esquadra, dues dotacions de la Policia Local de Llinars del Vallès, serveis sanitaris i bombers.

Hoy el despido no va a ser mi "Salud y km's!", sino su gran "Salut i gas a la burra"!

* Èric.

YO, paquete nadando?

Pues sí, mucho! Peró al igual que acabar una maraton no tiene precio, igual que cualquier reto personal, ver que con solo un año de entrenamiento en el agua has mejorado un monton, tampoco lo tiene!
El año pasado participé en la "Travesia a l'Estany de Banyoles" sin ningun metro de entrenamiento en el agua; nunca me havía puesto en una piscina a machacarme. Y el tiempo lo relfejó a la perfección; un péssimo tiempo final de 43' 53''.

Ha llovido mucho desde entonces; ha pasado un año, muchos entrenos y exactamente 250,750 mts de natacion. Sí, una miseria para ser triatleta, lo reconozco, pero suficientes para disfrutar como lo hago y permitirme mejorar la marca del año pasado.

Este año, tras recurrir los 2115 mts de la "Travesia a l'Estany de Banyoles", paré el crono con 36'50'', 7' 3'' menos que el año pasado. Me informó del tiempo el juez que estava en la llegada, y que escuché con una amplia sonrisa! Pensé: era un digno objectivo bajar de los 40'? No!

Foto antes de la salida. Gracias Frigu!

** Interesante la web http://vistes360.com/veurefoto360.php?IdPano=67&ln=ca. Disfrutad de la visita. **

Las conclusiones las dejo para el post de dentro de dos semanas, donde voy a valorar mi primer año como triatleta. Ahora toca centrarme en la cita de este domingo, mi tercer objectivo de la temporada y último: finalizar la Triatlón B de Banyoles ( 2200+80+20 ).

Hasta entonces, dejo el blog en su mítico silencio de entre setmana, donde hay tiempo para que leeais, comentais, y yo entrenar!

Salud y km's!

Y hoy de vuelta en clase...

Se acabó el supuesto verano, el qual me pasando currando. Ahora por las mañanas a estudiar, y por las tardes a currar. Entrenar? Por los anocheceres... buscando los lobos que grietan con la luna llena!

Respecto los entrenos, sólo tengo que decir que no me estoy machacando mucho. Este fin de semana hay la travesia, nada importante para mi. Pero dentro de dos semanas, hay la Triatló B, y la faena ya está más que echa a esas alturas. Por eso, solo hago mantenimiento con algun dia de mucho volumen.

Tengo que decir tambien, que me estoy mirando de cambiar la burra... no voy a poner cual es la perla de mis ojos. De momento comento que vendo mi cuadro y horquilla DITEC, de carbono y aluminio Talla 52. Si alguien le interesa, que me mande un e-mail: ericpairet@hotmail.com.

Un saludo compañeros,
Salud y km's!
* Èric.

Crónica Tri. Catalunya ( 1500+40+10 ) - Banyoles!

Prometí crónica, y aquí estoy con las manos al teclado dispuesto a ofrecer la mejor vivencia posible.

Eran las 2:50 p.m. y me disponia a andar unos 800 mts des de la puerta de mi casa para llegar en los boxes de la triatlón Catalunya con todo el material necesario.

Al llegar allí, lo de siempre; gente calentando, algun que otro conocido, bicis espectaculares, y los nervios a flor de piel! La primera sorpresa, que se convirtió en anéctoda, fue cuando la juez me dijo que el puente entre los acoples no podia ser blando, tenia ser duro; eso o que los quitara. Suerte que en mi mochila llevava un rotllo de cinta aislante! Me pongo a buscar algo duro y de la mida adequada... un mechero! Ese pequeño objeto dio al clavo para cumplir con la funcion requerida.

Una vez pasada esa pequeña tregua, entro en boxes, preparo todo el material a consiencia, cogo referencia sobre donde se encuentra mi bici... rápido, que el tiempo se nos está hechando encima!

Una larga caminata de dos quilómetros separa los boxes de la salida. En eso trayecto, disfruto del ambiente... espectaculares las histórias que se llegan a escuchar! Y así de rápido pasa el recorrido, que cuando me doy cuenta ya estoy en el agua,...

La salida falsa!

Una vez al agua y despues de nadar unos 50 mts, todo el mundo se para... es salida falsa! Todo el mundo se pregunta si nos haran volver a subir ese metro de bordillo entre el agua y el borde, y cuando menos nos lo esperamos, pitazo de salida! A nadar pececillos!

Buenas sensaciones al agua, la parte que mas temia! Pudiendome poner a los pies de otro triatleta sin ninguna preocupación y ir así más descansado... Del agua salí en la 109 posicion con un tiempo de 24'26'' al cumplir con los 1500 mts.

Justo al salir del agua se me dio una alegria impresionante. Encuentro Xavier Garcia, un compañero que va como una moto en bici... que se no me escape a la T1!!!

Detrás de Xavier Garcia. VAMOS!

T1 lenta. Xavier sale delante mio, y me coge unos 300 mts. No me rindo, conozco el circuito y viene una subidita que pone todo el mundo en su sitio... a su rueda o la muerte!

Empieza la subida; a plato! Tengo el objectivo allí delante... lo tengo que alcanzar! Voy pasando gente, mucha gente! Pero no me anima, porque a cada uno que paso, me doy cuenta que la subida se esta terminando, y las opciones de coger esa rueda tan buena, se van reduciendo. Pero al final de esa pendiente, aprieto un poco más de dientes, y consigo cogerla justo cuando empezava el falso llano descendiente; buen trabajo!

Por adelante hay 40 km's llenos de repachones, rectas interminables... un circuito duro! Tengo la rueda que queria, seré capaz de aguantarla hasta el final?

Impresionante el rimazo que llevavamos; empezamos un grupo de 3 triatletas, y a la mitad del circuito, ya eramos unos 35, un par de ellos nos havia pillado, pero todos los otros los haviamos pillado nosotros! Por suerte, en boxes llegamos un grupo más reducido... a pesar de eso, tuve que saltar por encima de una bici! Ese segmento de 40 km's lo realizé en 1 h 09' 01'', marcando el 77 mejor parcial. Buen gusto de boca me deja ese tiempo!

Saltando por encima de una bici... haciendo paripecias!

Y vamos, que sólo quedan 10 km's corriendo!

T2 con nervios! Sabía que me quedava lo que mejor llevava, y no podía fallar! Dejo todo lo relacionado en la bici, y me pongo rapidamente las NB, tiro de las gomas, las reviso bien porque no fallen, visera y a correr!

No espero a salir de boxes para meterle candela! Así que me pongo un ritmo que me siente bien, lo valoro... y que rimazo! Iva fino, sin dolor de patas, bien hidratado y con ganas de sufrir. Como disfruto...

Hasta el km 2! Allí un pinchazo me da en la barriga, "flato". Nunca me havia dado tan fuerte, me tuve que parar al instante. Durante un minuto estuve dando vueltas y controlando la respiracion para recuperarme... pero el dolor no desepareció, sólo se atenuó. No hay vuelta atràs, se tiene que terminar lo empezado... aprieto con el dedo la zona de dolor, y a rodar cómo se pueda. Pasan los km's, y el dolor no mengua. Voy esperando que esa molestia me deje algun km para correr como quisiera... pero nada. Cruzo el arco de llegada con la mano en la panza, .... insatisfecho, incompleto!

Que incómodo es correr en esa posición!

Línia de llegada, decepcionado al no poderme entregar al máximo.

Para el último segmento de 10 km's el crono marcó 38' 28'', 58 mejor parcial. Cómo valorarlo? No tengo ni idea que es lo que hize mal, porqué hacía mucho tiempo que no me surgia "flato" practicando deporte. Respeto el tiempo, me da una clara referencia que estoy muy bien de forma, pero no me vale en sólo imaginarmelo... necesito verlo para creerlo! Un minuto perdido al km 2, y 8 km's muy lentos... huviera hecho 34' 30''? Tal vez!

Habrá quien dirá que me hace rábia el problema en el sector de carrera a pie, porqué me impidió subirme un puesto más alto al podio, cierto. Habrá quien dirá que es porqué no pude ganar un eterno rival, cierto. Habrá muchas versiones... pero a parte de ser un cúmulo de esas, principalmente es por la sensacion de llegar con la sensacion de no haverte esforçado, de no llegar hecho trizas. Que frustrante!

El crono final se detuvió para mi, dorsal 1500, en 2 horas 11 minutos 55 segundos. Poscion 62 de la general, de 433 finishers. Tercera posición en mi categoria. Resultados AQUÍ.

De nuevo al podio. Otra vez en Banyoles, otra vez en el tercer puesto!


------------------------------------
Dejando atrás la competición de este finde, ahora ya toca pensar en las dos últimas citas de esa temporada. El dia 20, travesia al lago de Banyoles. El dia 27, Triatlón B en Banyoles! Esperando anciosamente esa última fecha...
Buenas semana y entrenos!
Salud y km's!

Ya se cuenta en horas lo que falta por el dia D hora H.

Apenas a 19'5 horas para que empieze el triatlón olímpico de Banyoles, hago una valoración del estado en que me encuentro.

Físicamente, estoy bien. En la bici, me siento cómodo, rodando con facilidad y subiendo los puertos a buen ritmo sin exigirme demasiado. Respecto a la carrera a pie, fantástico; podría estar mejor, pero no me puedo quejar, buena zancada, buena cadencia.... todo bien, es mi punto fuerte! Y por lo que hace a la natación... decebido por el estado en que llego. Después de hacer un pequeño test y valorar los entrenamientos hechos, veo que he mejorado la resistencia en el agua, pero no la velocidad. Fallo en la planificación! Demasiadas tiradas largas, y pocas séries... habrá influido tener la piscina cubierta cerrada todo el agosto?

Mentalmente... no hay definición. Hay ganas, ambición para robar segundos al crono y para ganar aquel compañero. Pero un monton de dudas y incertidumbres me atenua la motivación. A pesar de eso, no hay duda que mañana me voy a entregar al máximo para hacer el mejor papel posible.

1500 mts nadando al lago de Banyoles, 40 km en bici en un circuito bastante duro, y finalmente 10 km's en dos vueltas de cinco km's. Las sensaciones y mi estado de forma, me inspira a pensar un crono final alrdededor de las 2 horas 20 minutos. También se tiene que decir que hay posibilidades de subirse al podio, aunque no será nada fácil.

Así que queda dicho que mi principal preocupación es el agua: la parte de natación, y la cortina de agua que esta bajando, que incrementara el peligro en el segmento ciclista. Dejando de banda esos puntos, me encantaria repetir otro podio en Banyoles, en casa, donde esos maravillosos parajes me acompañan dia a dia, sin fallarme ninguno, con mi duro entreno.

Duatlón carretera Banyoles ( 10+40+5 ). 3r clasificado.

Independientemente del resultado, prometo crónica.

Salud y km's!